Wstęp
Malina Wieczorek studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, otrzymując w 1996 r. dyplom z wyrożnieniem. Dyplom w Pracowni Projektowania Archtektury Wnętrz u prof. Barbary Borkowskiej-Larysz, aneks z Projektowania Graficznego u prof. Jacka Siwczyńskiego. Malarstwo w pracowni prof. Janusza Tarabuły. Wystawia od 1994 r. Jej prace mają stałe ekspozycje w prestiżowych miejscach, min. w kilkunastu placówkach Private Bankingu Pekao SA oraz w kolekcjach prywatnych na całym świecie.
Od kilkunastu lat zajmuje się również marketingiem społecznym. Ma na swoim koncie kilkaset znaczących kampanii społecznych, szereg nagród, min. Dobroczyńca Roku, EFFIE, Kampanie Społeczne Roku, Złoty Magellan, Stevie Awards, Złote Spinacze, Laureatka listy 100 wpływowych ludzi reklamy, Złotej 10 Kobiet Sukcesu Mazowsza. Właścicielka agencji marketingu społecznego TELESCOPE fundatorka i prezeska Fundacji SM-WALCZ O SIEBIE, założycielka Szkoły Motywacji. Prezydent Domu Myśli Twórczej „Z miłości do życia”.
Portfolio
Swoje obrazy nazywa „szkicami z fragmentów życia. Ciekawią ją kobiety zamyślone, uwięzione w ciałach, przypisane gestom. Najpiękniejsze, gdy należą do samych siebie.“
O Artystce
Malina Wieczorek
Malina Wieczorek to polska malarka, która studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie w 1996 roku otrzymała dyplom z wyróżnieniem. Wystawia od niemal trzydziestu lat, a jej prace mają stałe ekspozycje w prestiżowych kolekcjach na całym świecie. Mieszka i tworzy w środku lasu, w domu pod Warszawą.
Tworzone przez Malinę obrazy rodzą ważne pytania dla współczesnych kobiet – m.in. o to w ilu kierunkach muszą podążać, aby osiągnąć swoje idealne ja? I czy tak naprawdę w ogóle muszą? Kobiece ciało staje się więc przyczynkiem do szerszej idei, jaką jest sztuka konceptualna. A więc taka, w której prymat wiedzie dany koncept i która zakłada, że dzieło nie jest tylko dekoracją, lecz także przekaźnikiem emocji, ujawnieniem skrywanych głęboko w artyście lęków i niepewności.
Malina Wieczorek w tworzonych aktach pozbawia kobiety twarzy i kończyn. Czy są one jednak bez znaczenia i mamy przyglądać się wyłącznie korpusowi ciała, kształtom piersi, które wzbudzają pożądanie? Dla artystki jest to celowy zabieg. Swoją sztuką chce skłonić do refleksji na wiele pierwotnych, nurtujących człowieka pytań – m.in. o to kiedy jesteśmy sobą tak najgłębiej. Abstrakcyjne akty pokazują nasze często skrywane, prawdziwe ja, gamę uczuć. Samotne, obnażone kobiety, choć pozbawione twarzy i choć nie możemy wyczytać nic z ich oczu, skrywają całą gamę emocji. Mogą wydawać się zawstydzone, jakby ktoś podglądał je w intymnej scenie. Celowo poddane deformacjom, by uzmysłowić nam, że prawdziwe piękno i siła pochodzą z ich wnętrza. Bowiem konceptualne malarstwo Maliny Wieczorek właśnie w emocjach znajduje odpowiedzi na to kim jesteśmy.
Oświadczenie Artystki:
Od dekad tworzę akty kobiece. Dla mnie jako malarki, ciała kobiet dają większą paletę do rozważań o prawdzie życia. Dotykają problemów egzystencjalnych, dotykających nas wszystkich. Fascynuje mnie ciało sprowadzone do znaku, formy abstrakcyjnej, co daje ogromne pole wyobraźni i szukania własnych odpowiedzi na pytania co tak naprawdę przedstawia obraz. Kobiety to matki, kochanki, ale też efemeryczne święte czy osoby podążające swoimi ścieżkami. Może dlatego, że sama jestem kobietą, daję sobie prawo do pewnych deformacji, uproszczeń. Szukania tego, czego nie widać. Takie doświadczenie trochę na samej sobie. Kobiety od wieków są przyczynkiem do dyskusji – co się liczy, dusza czy uroda? Czym tak naprawdę jest uroda? Bo przecież każdy inaczej ją widzi i rozumie.